Jak żyć z przewlekłym bólem i brakiem wiary w instytucje, które kiedyś dawały poczucie sensu? W tym osobistym eseju opowiadam o swoim doświadczeniu z życiem zakonnym, fibromialgią i sposobach na odnalezienie sensu w drobiazgach – od kartki w parku po wyobrażoną wyścigówkę na wózku aktywnym.